میهن عزیزم ایران

درد نوشته اي در مورد هتاكي به امام نقي عليه السلام

باسمه تعالی

این روزها بازار هتاکی و فحّاشی بی دینان کثیف به امامان معصوم،علی الخصوص امام علی النّقی(ع)  گرم شده و مطابق معمول بچه مذهبی ها یا بی اطلاع اند و  به کارهای کم بازده و کم تاثیر مشغول،  یا  از کنار این مسایل آرام رد می­شوند تا کسی نفهمد که آنها مذهبی هستند و باعث کسرشان والایشان شود و یا تیر های  بی سر و تهی هستند که اگر چه به سنگر شیطان شلیک می شوند اما کارایی لازم را ندارند و انسجام تاکتیکی در آن ها وجود ندارد...

***

حتی توهین به یک ملکول آب هم توهین به دریاست! دریای ولایت را به سخره می­گیرند و ما-همان­هایی که ادعا داریم قرار است برای خدا جان بدهیم و روی هر منبر و در  هر مجلس افتخار می کنیم شیعه هستیم و پاک باخته ی اهل بیت رسول خدا-بی خیال و کم کار مشغول انجام کارهای روزمره ایم! و خود را بی شک از میهمانان اصلی علی(ع) در کنار حوض کوثر می­دانیم!

این توهین ها و هجمه ها در واقع کار ماست! ما که با درجه بندی کردن امامانمان به این هتّاک ها اجازه هتّاکی دادیم.ما در شناختن جایگاه ولی و حجت خدا کاهلی کردیم.

حجت خدا یعنی روح خداباوری و مرکز بندگی الله که خدا با  توجه به قلب مبارک ایشان رحمتش را بر مردم جاری می­کند و مردم نیز با واسطه ی قلب مبارک ایشان که مرکز کائنات است با خداوند ارتباط برقرار می کنند.آنان مقدس ترین خلایق بر روی زمین اند و خدا هرگز توهین به واسطه های فیض را نخواهد بخشید.حجت های خدا کسانی بودند که در راه اقامه حق سخت ترین عذاب ها و شکنجه ها را تحمل کردند.دندان هایشان به سنگ جفا شکست چون محمد(ص).با اره به دو نیم شدند چون یحیی(ع)،از دم تیغ گذرانده شدند چون پیامبران بنی اسرائیل.فرقشان را با شمشیرهای زهرآگین شکافتند چون علی(ع) .جگرشان با زهر تکه تکه شد چون حسن(ع)،سجاد(ع)،صادق(ع)... مُثله شدند چون حسین(ع)... و اکنون نیز امام مهدی(عج)عصاره ی حجج خداوند،مجروح به تیر غربت و بی کسی و تنهایی ست...-  کسانی که از خلقت آدم تا حال حاضر پیوسته دژ مستحکمی بودند در مقابل بی دینان و عباد الشیاطین.

قسم به یکتایی الله توهین به هر کدام از این حجت ها، خداوند را و قلوب مبارک پیامبران و امامان و صالحین را اندوهگین می­کند.و لعنت تمام کاینات را در پی دارد.

 دشمنان بر خلاف ما که کار های پراکنده زیاد انجام می­دهیم پیوسته شرایط ما را رصد می­کنند.از جایی که حساسیت کمتری احساس کردند شروع کرده اند...چرا از امام حسین(ع) شروع نکردند؟چون می­دانند ملت درباره امام حسین حساس اند.چون چوبش را در عاشورای 88خورده اند.اما به شما قول می­دهم اگه کاهلی و غفلت ما همین طور ادامه داشته باشد کارشان به ناموس خدا، حضرت زهرا(س) و رسول خدا(س) هم خواهد کشید.

این همه هجمه علیه ولی خدا بشود و ما بی خیال؟چطور خودمان را قانع کردیم که ساکت بشینیم و کم رنگ کردن باور خویش را نظاره گر باشم.چقدر توجیه سستی و کم کاری در مقابل خدا دشوار است!

نقی(ع) آن عبد پاک خدا را به هجمه گرفتند به صراحت گفتند که قصدشان تقدس زدایی از مقدسات است و ابلهانی چون بی بی سی که برده و نوکر پیشانی سفید آمریکا و انگلیس و صهیونیست ها هستند، به اولین سایت های هتاک جایزه می­دهند.زبان در دهن گرفتیم و لال شدیم تا هر کسی به خودش اجازه ی توهین به خدا رو داد. کجایید گرافیست ها؟!یا جملات عاشقانه را تنگ عکس حرم چسپاندن؟! کجایید هکر های متعهد؟چرا لت و پار نمی­کنید این سایت های موهوم را؟چرا اجازه می­دهید فحاشی هایشان را با بلندگوهای انگلیسی و آمریکایی همه گیر کنند؟دشمن را با تکنولوژی جدید بتارانید.کجایید افسران جنگ نرم؟نرمش و سهل گیری به مذاقتان خوش آمده؟آنقدر نرم رفتار کرده اید که انگار وجود ندارید! کجایید خطیب ها؟منبر نشین ها؟ اگر احکام نجاسات را بیان کرده اید  برای خدا مسایل روز را هم عنوان کنید.چرا فضای مجازی را جدی نمی گیرید؟ کجایید وبلاگ دارها؟چطور  حاضرید تبلیغات خرید های اینترنتی موبَر ومسواک و تی شرت را در صدر وبلاگهایتان بزنید اما هیچ حرکتی برای باور و عقیده خود انجام نمی دهید؟چه مقدار از حجم وبلاگهایتان برای رضایت خداست؟ چقدر برای خدا وقت گذاشته اید و چقدر به نفع شیطان؟کجایید فعالین فرهنگی؟برنامه ریزها ؟کجایید دانشجویان متعهد؟نمره تان پیش خدا چند است؟ یادتان رفت قرار گذاشتید برای خدا بیاموزید؟ چه شد که وسیله مهم تر از هدف شد؟ کجایید مراجع عظام؟چرا هیچ کاری نمی کنید؟

سلمان رشدی هم کار شبیه کار این نجفی مرتد را انجام داد.مقتدرانه خواب را هم بر دشمنان خدا حرام کنید.مردم را  هشیار کنید .شما  قدرت و رسانه دارید.اجازه ندهید میدان جولان بی دینان فراخ­تر شود.

کدام دشمن فرضی ما را به خودش مشغول کرده؟چه باعث شده که خطر را احساس نکنیم؟

تا دشمن به ریشه های باورمان نرسد باید خبر دار نشویم؟

آهای هیئتی ها! هنوزم بزرگترین آرزویتان  مردن در  بین الحرمین است؟!هنوزهم ضجه زدن را سرحد ارادت خود می­دانید؟ شهادت در راه آرمان حسین (ع) که آرمان تمام حجت های خدا بود به مردن در کنار ضریح حضرت نمی چربد؟

به حاشیه رفتیم که متن را به سخره گرفتند.آن وقت که باید گُر بگیریم ،  بسوزانیم و خاکستر کنیم چون سنگ سرد افسرده ایم. مثل زهرا(س) از ولایت و حجت خدا دفاع نمی­کنیم .وگر نه قلبمان با هتاکی به علی النقی(ع) می­سوخت.

خوابمان برد که دزد ایمان باورمان  را به باد داد.برخیزید تا آسمان بر سر دشمنان خدا خراب کنیم و زمین را زیر پاهاشان بلرزانیم..شمشیرهای عقیده را از غلاف سستی برکشیم که نیام بر این شمشیر ها حرام است.صاحب قلم برخیز.دیندار برخیز.مجاهد برخیز.حی علی الجهاد...