آدمی در آغوش خدا غمی نداشت


پیش خدا حسرت هیچ کس نداشت


دل از خدا برید در زمین نشست


صد با عاشق شد و دلش شکست


به هر طرف نگاه کرد راهش بسته بود


یادش آمد که یک روز دل خدا را شکسته بود