چه آرام و بی صدا به خواب ابدیت رفتی. خواهرم را میگویم!

نمیخواستم چیزی بنویسم. نمیتوانستم چیزی بنویسم. خبر باور نکردنی بود. مرگ  خواهرم!

فقط ۳۳ سال داشت!یک سال از من بزرگتر بود . تحمل 6 سال درد و رنج و بیماری.

سخت است و باورنکردنی وقتی که جای خالی او رادر کنار خودت حس میکنی و وقتی که تمام

خاطرات تلخ و شیرین تمام دعواها و بازیگوشی های کودکیت و بزرگسالی مثل یک فیلم از

جلوی چشمانت عبور می کنند تنها یک تراژدی غم انگیز را به یادت می آورد.آری

کربلایی شهناز

 چشم از این جهان فروبست اودیگر در کنار ما نیست باید باورکنیم رفتن غریبانه اورا .تلخ هست

وسخت نگاه کردن در چشمان محمد امین و معصومه . چگونه می توان در چشمانشان نگاه کرد

و بر کودکی آنها گریست .

محمد امین عزیز  و معصومه جان  تنها یادگاران خواهرم خداوند به شما صبر عنایت کند .

شادی روح کربلایی شهناز صلوات